Sevgi.Sevmek ve sevilmek ne kadar güzel kavramlar.Sevgi insanı evreni her canlıyı kuşatmıştır.Sevgisiz bir dünya yada bir insan düşünmak imkansızdır.En katı kalp bile bir şekilde yumuşar ve sevgi tomurcukları filizlenir.Sonra bu fidanlar büyür büyür de koca bir sevgi bahçesi olur.İşte o zaman insan herşeye ve herkese iyi bakar.

  Sevgiyi kısıtlamak mümkün değildir.Sevgi adeta akan su gibi sınırsız saf ve berraktır.Ama önemli olan gerçekten sevebilmektir.Peki gerçek sevgi nedir?Gerçek sevgi iyilik gördüğün zaman artmayan kötülük gördüğün zaman azalmayandır.Gerçek sevgi kendinden çok sevdiğini düşünebilmektir.Gerçek sevgi sevdiğini herhaliyle sevmektir.Gerçek sevgi küçük bir kız çocuğunun masum bakışları gibi saf ve günahsızdır.Gerçek sevgi bir annenin yavrusuna duyduğu sevgi gibidir.Gerçek sevgi elimizdeki ekmeği başkasıyla bölüşebilmektir.Gerçek sevgi iki zeytinle bir dilim ekmeğe sevinebilmektir.Gerçek sevgi tüm zorluklara göğüs gererek sevgiyi yaşatmaktır.Düşünelim o zaman bizim ne kadar gerçek sevdiğimiz ve bizi ne kadar gerçek seven var?

  Sevgi olmayan yerde hüzün ve hüsran olur.Çünkü ancak sevgi ekilen yerde sevinç büyür.Gerçekten seven ve sevilen dostlar olmak dileğiyle..